می فرمایند که "زیاد در خاطرات دیگران کنجاوی نکنید زیرا در خاطرات هر شخص چیزهایی هست که حتی می‌ترسد آنها را برای خودش آشکار کند!"
حالا همین می شود شروع دردسر های سلول های خاکستری من...
آنجایی که با یک سوال پرت می شوی به عمق خاطراتت...
بعد خودت را جمع و جور میکنی که خاطره مالی نشوی نمیشود...
همین نوشتن هم یک بیل زدن به تاریخ زندگیم شد...
بیخیال پس! به قول دخترک موقع تصادف، وات اور!
یک صفر از پول مملکت کم شد و مردم همیشه در صحنه که تا دیروز ارز رایج مملکتشان ریال بود و برای لجبازی با فریاد هایی سال 57 ییشان تومان می خواندند غر و لند هایشان شروع شد، البته که این تصمیم هم مثل سایر تصمیمات بزرگ منشانه ی ایرانی اشتباهی بیش از یک صفر بود.
حالا بماند که 15 سال پیش وقتی پلاک اتومیبیل ها را عوض کردند به این فکر نکردند که 32 حرفشان یک روز تمام می شود و مجبورند پلاک 10 که به قول آرش با همان پیچ پرچ پلاک پوشیده شده را به سیستم شماره گزاری خودرویشان اضافه کنند...