تمام پست های اسکرین شات شده از غرغر های روزانه ام را از صفحه ی اینستاگرامم پاک کردم، گفتم خانه تکانی بجاییست در این اوضاع میمون و مبارک دم عیدی، نشد!
دیروز معاون اول محترم رییس جمهور فرمودند که همه چیز تقصیر دهه شصتی هاست، فرمودند همیشه دهه شصتی ها مشکل آفریدند، زمانی که مدرسه رفتند، زمانی که دانشجو شدند و الان که در پی کار هستند؛ فارغ از ناهنجاری های ظاهری که ایشون و تفکراتشونو از اون چیزی که هست خفه تر و زشت تر نشون میده، جملات و کلماتی که یه مرد سیاست استفاده می کرد جای تعجب داشت.
شدیدا قبول دارم که سیاسیون و روحانیون هیچ کشور و مملکت و امتی ( به قول حاجی) یک رو و بد کلام و بعضا راست گو نیستند، اما حفظ ظاهر چیزیه که از یه مرد سیاسی خیلی دور از انتظار هم نیست... چنان با بی انصافی تمام عدم تواناییشان در اداره ی کشور و جدیتشان در نابودی ایران را به دهه شصتی ها نسبت داد که مطمینم از فردا متولدین سایر دهه ها ما را عامل بد شگونی طالعشان مبدادنند و چه بسا همین صحبت شروعی باشد برای رفت و روب زدن تتمه ی متولدین بخت بر گشته ی این نسل.
دقیقا دهه شصتی ها مسبب کدام یک از بی تدبیری های دولت های مختلفِ پس از انقلابی بوده اند؟ در کور کردن قنات ها و سیستم اب های زیر زمینی دست داشتند یا سد سازی های بی وقفه در دوره های مختلف ریاست جمهوری؟منحرف کردن مسیر اصلی رودهای جاری در دشت های مختلف؟ یا مثلا خشک کردن سه دریاچه ی بزرگ؟ مشکلات قومی قبیله ایی؟ به جان هم انداختن مردم هم لابد بدلیل فرهنگسازی غلط دهه شصتی ها بود، یا بخاطر همه ی این بی اخلاقی های دهه شصتی ها بود که دو سوم شان از مملکتشان مهاجرت کردند و رفتند، رفتند تا جایی آن طرف اب ها برای خود آشیانه ای بسازند و به روزی چشم بدوزند که کسی، جایی، از دنیا آن ها را برای خودش بخواهد.
از دیروز همه ی کلماتش در مغزم می چرخد، سهم ما از نیمکت مدرسه یک چهارم بود! مانتو های خاکستری! تلاش برای قبول شدن در یک رشته ی چسکی آن هم در دانشگاه ازاد دارقوزاباد که سرکوفتش را میزنند. اکثر دهه شصتی ها پدر و مادر نشده اند، آن هایی هم که والد هستند فرزندان خوبی ندارند، بیش‌ترمان شده ایم بخت برگشتگان ز گهواره تا همین گور دانش بجوی!
پ.ن
غرق در نفرت و خدایم، کاش یکی خلاصم کند!
دل نوشت
از هرروز بیدار شدن در دل این مادرِ سال ها مرده بیزارم...